چند فکر در مورد لوله نمونه برداری ویروس

1. در مورد ساخت لوله های نمونه گیری ویروس
لوله های نمونه برداری ویروس متعلق به محصولات تجهیزات پزشکی است. اکثر تولیدکنندگان داخلی بر اساس محصولات درجه یک و تعداد کمی از شرکت ها بر اساس محصولات درجه دو ثبت می شوند. اخیراً، برای رفع نیازهای اضطراری ووهان و سایر مکان‌ها، بسیاری از شرکت‌ها از «کانال اضطراری» استفاده کرده‌اند. لوله نمونه برداری ویروس از یک سواب نمونه برداری، محلول حفظ ویروس و بسته بندی بیرونی تشکیل شده است. از آنجایی که هیچ استاندارد ملی یا استاندارد صنعتی واحدی وجود ندارد، محصولات تولید کنندگان مختلف بسیار متفاوت است.

1. سواب نمونه برداری: سواب نمونه گیری مستقیماً با محل نمونه گیری تماس می گیرد و مواد سر نمونه گیری ارتباط نزدیکی با تشخیص بعدی دارد. سر سواب نمونه برداری باید از الیاف مصنوعی پلی استر (PE) یا ریون (الیاف مصنوعی) ساخته شود. از اسفنج آلژینات کلسیم یا سواب چوبی چوبی (از جمله چوب بامبو) نمی توان استفاده کرد و جنس سر سواب نمی تواند محصولات پنبه ای باشد. از آنجایی که فیبر پنبه دارای جذب قوی پروتئین است، شستشوی آن در محلول ذخیره سازی بعدی آسان نیست. و هنگامی که یک چوب چوبی یا چوب بامبو حاوی آلژینات کلسیم و اجزای چوبی شکسته شود، خیساندن در محلول ذخیره نیز پروتئین را جذب می کند و حتی می تواند واکنش PCR بعدی را مهار کند. استفاده از الیاف مصنوعی مانند الیاف PE، الیاف پلی استر و الیاف پلی پروپیلن برای جنس سر سواب توصیه می شود. الیاف طبیعی مانند پنبه توصیه نمی شود. الیاف نایلون نیز توصیه نمی شود زیرا الیاف نایلونی (مشابه سر مسواک) آب را جذب می کند. ضعیف، در نتیجه حجم نمونه ناکافی، بر نرخ تشخیص تأثیر می گذارد. اسفنج آلژینات کلسیم برای نمونه برداری از مواد سواب ممنوع! دسته سواب دارای دو نوع شکسته و توکار می باشد. سواب شکسته پس از نمونه برداری در لوله ذخیره سازی قرار می گیرد و درپوش لوله پس از شکستن از موقعیت نزدیک سر نمونه گیری شکسته می شود. سواب تعبیه شده به طور مستقیم سواب نمونه برداری را پس از نمونه برداری در لوله ذخیره سازی قرار می دهد و پوشش لوله لوله ذخیره سازی ساخته شده است سوراخ کوچک را با بالای دسته تراز کنید و پوشش لوله را سفت کنید. با مقایسه این دو روش، روش دوم نسبتاً ایمن است. هنگامی که سواب شکسته همراه با یک لوله ذخیره سازی با اندازه کوچکتر استفاده می شود، ممکن است در هنگام شکستن باعث پاشیدن مایع در لوله شود و باید به خطر آلودگی ناشی از استفاده نادرست از محصول توجه کامل داشت. توصیه می شود از لوله اکسترود شده پلی استایرن توخالی (PS) یا لوله چین دار تزریق پلی پروپیلن (PP) برای مواد دسته سواب استفاده کنید. مهم نیست از چه ماده ای استفاده می شود، افزودنی های آلژینات کلسیم را نمی توان اضافه کرد. چوب چوبی یا چوب بامبو. به طور خلاصه، سواب نمونه برداری باید از میزان نمونه برداری و میزان رهاسازی اطمینان حاصل کند و مواد انتخاب شده نباید دارای موادی باشند که بر آزمایش های بعدی تأثیر بگذارد.

2. محلول حفظ ویروس: دو نوع محلول حفاظت از ویروس وجود دارد که به طور گسترده در بازار استفاده می شود، یکی محلول نگهداری ویروس است که بر اساس محیط انتقال اصلاح شده است، و دیگری محلول اصلاح شده برای لیزات استخراج اسید نوکلئیک است.
جزء اصلی اولی، محیط کشت پایه ایگل (MEM) یا نمک متعادل هنک است که با نمک ها، اسیدهای آمینه، ویتامین ها، گلوکز و پروتئین لازم برای بقای ویروس اضافه می شود. این محلول ذخیره سازی از نمک سدیم قرمز فنل به عنوان شاخص و محلول استفاده می کند. هنگامی که مقدار pH 6.6-8.0 باشد، محلول صورتی است. گلوکز، ال-گلوتامین و پروتئین لازم به محلول نگهدارنده اضافه می شود. این پروتئین به شکل سرم جنین گاوی یا آلبومین سرم گاوی تهیه می شود که می تواند پوسته پروتئینی ویروس را تثبیت کند. از آنجایی که محلول نگهدارنده غنی از مواد مغذی است، برای بقای ویروس مفید است اما برای رشد باکتری ها نیز مفید است. اگر محلول نگهدارنده آلوده به باکتری باشد، به مقدار زیادی تکثیر می شود. دی اکسید کربن موجود در متابولیت های آن باعث می شود که pH محلول نگهدارنده از صورتی به زرد تبدیل شود. بنابراین، اکثر تولید کنندگان مواد آنتی باکتریال را به فرمولاسیون خود اضافه کرده اند. عوامل ضد باکتریایی توصیه شده پنی سیلین، استرپتومایسین، جنتامایسین و پلی میکسین B هستند. سدیم آزید و 2-متیل مهارکننده هایی مانند 4-متیل-4-ایزوتیازولین-3-ون (MCI) و 5-کلرو-2-متیل-4 توصیه نمی شوند. ایزوتیازولین-3-ون (CMCI) زیرا این اجزا بر واکنش PCR تأثیر دارند. از آنجایی که نمونه ارائه شده توسط این محلول نگهدارنده اساساً یک ویروس زنده است، می توان اصالت نمونه را تا حد زیادی حفظ کرد و می توان از آن نه تنها برای استخراج و تشخیص اسیدهای نوکلئیک ویروس، بلکه برای کشت و زرع نیز استفاده کرد. جداسازی ویروس ها با این حال، باید توجه داشت که در صورت استفاده برای تشخیص، استخراج و خالص سازی اسید نوکلئیک باید پس از غیر فعال سازی انجام شود.
نوع دیگری از محلول نگهدارنده تهیه شده بر اساس لیزات استخراج اسید نوکلئیک، اجزای اصلی آن نمک های متعادل، عامل کلات کننده EDTA، نمک گوانیدین (مانند گوانیدین ایزوتیوسیانات، گوانیدین هیدروکلراید و غیره)، سورفکتانت آنیونی (مانند سولفات سدیم دودکان)، کاتیون است. سورفکتانت ها (مانند تترادسیل تری متیل آمونیوم اگزالات)، فنل، 8-هیدروکسی کینولین، دی تیوتریتول (DTT)، پروتئیناز K و سایر اجزا، این محلول ذخیره سازی مستقیماً ویروس را برای آزاد کردن اسید نوکلئیک و از بین بردن RNase می‌کند. اگر فقط برای RT-PCR استفاده شود، مناسب تر است، اما لیزات می تواند ویروس را غیرفعال کند. این نوع نمونه را نمی توان برای جداسازی کشت ویروس استفاده کرد.

عامل کلات یون فلزی مورد استفاده در محلول حفظ ویروس برای استفاده از نمک های EDTA (مانند دی پتاسیم اتیلن دی آمین تتراستیک اسید، دی سدیم اتیلن دی آمین تتراستیک اسید و غیره) توصیه می شود و استفاده از هپارین (مانند هپارین سدیم، هپارین لیتیوم) توصیه نمی شود. به طوری که روی تشخیص PCR تاثیری نداشته باشد.
3. لوله نگهداری: مواد لوله نگهدارنده باید با دقت انتخاب شود. داده هایی وجود دارد که نشان می دهد پلی پروپیلن (پلی پروپیلن) با جذب اسید نوکلئیک مرتبط است، به خصوص در غلظت یون کشش بالا، پلی اتیلن (پلی اتیلن) ​​ترجیح داده می شود تا پلی پروپیلن (پلی پروپیلن) که به راحتی قابل درک DNA/RNA است. پلاستیک پلی اتیلن-پروپیلن (Polyallomer) و برخی از ظروف پلاستیکی پلی پروپیلن (پلی پروپیلن) فرآوری شده ویژه برای ذخیره DNA/RNA مناسب تر هستند. علاوه بر این، هنگام استفاده از سواب شکستنی، لوله نگهداری باید سعی کند ظرفی با ارتفاع بیشتر از 8 سانتی متر انتخاب کند تا از پاشیده شدن و آلوده شدن محتویات در هنگام شکستن سواب جلوگیری شود.

4. محلول نگهداری آب برای تولید: آب فوق خالص مورد استفاده برای محلول نگهداری تولید باید از طریق یک غشای اولترافیلتراسیون با وزن مولکولی 13000 فیلتر شود تا از حذف ناخالصی های پلیمری از منابع بیولوژیکی مانند RNase، DNase و اندوتوکسین اطمینان حاصل شود. تصفیه معمولی توصیه نمی شود. آب یا آب مقطر.

2. استفاده از لوله های نمونه گیری ویروس

نمونه برداری با استفاده از لوله نمونه برداری ویروس عمدتاً به نمونه گیری دهانی حلق و نمونه برداری نازوفارنکس تقسیم می شود:

1. نمونه برداری اوروفارنکس: ابتدا زبان را با زبان گیر فشار دهید، سپس سر سواب نمونه برداری را به داخل حلق بکشید تا لوزه های حلقی دو طرفه و دیواره خلفی حلق را پاک کنید و دیواره خلفی حلق را با نیروی سبک پاک کنید، از تماس با زبان خودداری کنید. واحد

2. نمونه برداری از نازوفارنکس: فاصله نوک بینی تا لاله گوش را با سواب اندازه گیری کنید و با انگشت علامت بزنید، سواب نمونه برداری را در جهت بینی عمودی (صورت) داخل حفره بینی قرار دهید، سواب باید کشیده شود. حداقل نصف طول لاله گوش تا نوک بینی، سواب را به مدت 15 تا 30 ثانیه در بینی بگذارید. به آرامی 3-5 بار بچرخانید و سواب را بردارید.
از روش استفاده، چه سواب اوروفارنکس یا سواب نازوفارنکس، سخت نیست، نمونه برداری یک کار فنی است که مشکل و آلوده است. کیفیت نمونه جمع آوری شده به طور مستقیم با تشخیص بعدی مرتبط است. اگر نمونه جمع‌آوری‌شده دارای بار ویروسی کم باشد، به راحتی می‌توان منفی کاذب ایجاد کرد، تأیید تشخیص دشوار است.