1. نوع کمان: متداول ترین روش در دست گرفتن چاقو، دامنه حرکت گسترده و انعطاف پذیر است و نیرو تمام اندام فوقانی، عمدتاً در مچ دست را درگیر می کند. برای برش های طولانی تر پوست و برش های غلاف قدامی راست شکم.
2. نوع قلم: نیروی نرم، عملکرد انعطاف پذیر و دقیق، آسان برای کنترل حرکت چاقو، عمل و قدرت آن عمدتا بر روی انگشت است. برای برش های کوتاه و جراحی های ظریف مانند تشریح عروق خونی، اعصاب و برش صفاق.
3. گرفتن: دسته را با تمام دست بگیرید و انگشت شست و سبابه را به نوک دسته فشار دهید. این روش پایدارتر است. نقطه فعالیت اصلی عمل مفصل شانه است. از آن برای برش، بافت وسیع و برش نیروی قوی مانند قطع عضو، برش تاندون و برش طولانی پوست استفاده می شود.
4. آنتی پیک: نوعی تبدیل از نوع قلم است و تیغه به سمت بالا بلند می شود تا به بافت عمقی آسیب نرسد. ابتدا در عمل سوراخ کنید، انگشت را روی انگشت حرکت دهید. برای برش اندام های باز مانند آبسه، رگ خونی، نای، مجرای صفراوی مشترک یا حالب، بریدن بافت گیره یا بزرگ کردن برش پوست استفاده می شود.
5. نوع فشار انگشت: از نیروی سنگین استفاده کنید، انگشت اشاره انتهای جلوی دسته را فشار می دهد و نیمه دوم در دست پنهان می شود. این روش کمی غیر قابل انعطاف است. عمدتاً برای بافت پوستی که برش آن دشوار است مناسب است.
زمان ارسال: نوامبر-29-2020
