Hemodialyse

Hemodialyse is een van de niervervangende behandelingen voor patiënten met acuut en chronisch nierfalen. Het voert bloed van het lichaam naar de buitenkant van het lichaam af en passeert een dialysator die uit talloze holle vezels bestaat. Het bloed en de elektrolytoplossing (dialysevloeistof) met vergelijkbare concentraties van het lichaam komen in en uit de holle vezels door diffusie, ultrafiltratie en adsorptie. Het wisselt stoffen uit met het principe van convectie, verwijdert metabolische afvalstoffen in het lichaam, handhaaft het elektrolyten- en zuur-base-evenwicht; verwijdert tegelijkertijd overtollig water uit het lichaam en het hele proces van het retourneren van gezuiverd bloed wordt hemodialyse genoemd.

beginsel

1. Transport van opgeloste stoffen
(1) Dispersie: Dit is het belangrijkste mechanisme voor het verwijderen van opgeloste stoffen bij de ZvH. Afhankelijk van de concentratiegradiënt wordt de opgeloste stof van de hoge concentratiezijde naar de lage concentratiezijde getransporteerd. Dit fenomeen wordt dispersie genoemd. De dispersieve transportenergie van opgeloste stoffen komt voort uit de onregelmatige beweging van opgeloste moleculen of deeltjes zelf (Brownse beweging).
(2) Convectie: De beweging van opgeloste stoffen door het semipermeabele membraan samen met het oplosmiddel wordt convectie genoemd. Onaangetast door het molecuulgewicht van de opgeloste stof en het verschil in concentratiegradiënt, is het vermogen over het membraan het hydrostatische drukverschil aan beide zijden van het membraan, de zogenaamde tractie van opgeloste stoffen.
(3) Adsorptie: Het is door de interactie van positieve en negatieve ladingen of van der Waals-krachten en hydrofiele groepen op het oppervlak van het dialysemembraan om selectief bepaalde eiwitten, gifstoffen en medicijnen te adsorberen (zoals β2-microglobuline, complement, ontstekingsmediatoren , Endotoxine, enz.). Het oppervlak van alle dialysemembranen is negatief geladen en de hoeveelheid negatieve lading op het membraanoppervlak bepaalt de hoeveelheid geadsorbeerde eiwitten met heterogene ladingen. Tijdens het hemodialyseproces worden bepaalde abnormaal verhoogde eiwitten, gifstoffen en medicijnen in het bloed selectief geadsorbeerd op het oppervlak van het dialysemembraan, zodat deze pathogene stoffen worden verwijderd om het doel van de behandeling te bereiken.
2. Wateroverdracht
(1) Definitie van ultrafiltratie: De beweging van vloeistof door een semi-permeabel membraan onder invloed van een hydrostatische drukgradiënt of een osmotische drukgradiënt wordt ultrafiltratie genoemd. Tijdens dialyse verwijst ultrafiltratie naar de beweging van water van de bloedzijde naar de dialysaatzijde; omgekeerd, als het water van de dialysaatzijde naar de bloedzijde beweegt, wordt dit omgekeerde ultrafiltratie genoemd.
(2) Factoren die de ultrafiltratie beïnvloeden: ①drukgradiënt van gezuiverd water; ②osmotische drukgradiënt; ③transmembraandruk; ④ultrafiltratiecoëfficiënt.

Indicaties

1. Acuut nierletsel.
2. Acuut hartfalen veroorzaakt door volumeoverbelasting of hypertensie die moeilijk onder controle te houden is met medicijnen.
3. Ernstige metabole acidose en hyperkaliëmie die moeilijk te corrigeren zijn.
4. Hypercalciëmie, hypocalciëmie en hyperfosfatemie.
5. Chronisch nierfalen met moeilijk te corrigeren bloedarmoede.
6. Uremische neuropathie en encefalopathie.
7. Uremie pleuritis of pericarditis.
8. Chronisch nierfalen gecombineerd met ernstige ondervoeding.
9. Onverklaarbare orgaandisfunctie of achteruitgang van de algemene toestand.
10. Drugs- of gifvergiftiging.

Contra-indicaties

1. Intracraniale bloeding of verhoogde intracraniale druk.
2. Ernstige shock die moeilijk met medicijnen te corrigeren is.
3. Ernstige cardiomyopathie gepaard gaande met refractair hartfalen.
4. Begeleid door psychische stoornissen kan niet samenwerken met hemodialysebehandeling.

Hemodialyse apparatuur

De uitrusting voor hemodialyse omvat een hemodialysemachine, waterbehandeling en dialysator, die samen het hemodialysesysteem vormen.
1. Hemodialysemachine
is een van de meest gebruikte therapeutische apparatuur bij bloedzuiveringsbehandelingen. Het is een relatief complexe mechatronische apparatuur, bestaande uit een monitoringapparaat voor de dialysaattoevoer en een extracorporaal circulatiemonitoringapparaat.
2. Waterbehandelingssysteem
Omdat het bloed van de patiënt tijdens een dialysesessie in contact moet komen met een grote hoeveelheid dialysaat (120 liter) via het dialysemembraan, en stedelijk kraanwater verschillende sporenelementen bevat, vooral zware metalen, evenals enkele ontsmettingsmiddelen, endotoxinen en bacteriën, kan contact met bloed zal deze veroorzaken. De stof komt het lichaam binnen. Daarom moet het kraanwater achtereenvolgens worden gefilterd, ijzer verwijderd, verzacht, actieve kool en omgekeerde osmose worden verwerkt. Als verdunningswater voor het geconcentreerde dialysaat kan alleen omgekeerde osmosewater worden gebruikt, en het apparaat voor een reeks behandelingen van het kraanwater is het waterbehandelingssysteem.
3. Dialysator
wordt ook wel “kunstnier” genoemd. Het is samengesteld uit holle vezels gemaakt van chemische materialen, en elke holle vezel is verdeeld met talloze kleine gaatjes. Tijdens de dialyse stroomt het bloed door de holle vezel en het dialysaat stroomt terug door de holle vezel. De opgeloste stof en het water van enkele kleine moleculen in de hemodialysevloeistof worden uitgewisseld via de kleine gaatjes in de holle vezel. Het uiteindelijke resultaat van de uitwisseling is het bloed in het bloed. Uremietoxinen, sommige elektrolyten en overtollig water worden in het dialysaat verwijderd, en sommige bicarbonaat en elektrolyten in het dialysaat komen in het bloed terecht. Om het doel van het verwijderen van gifstoffen, water, het handhaven van het zuur-base-evenwicht en de stabiliteit van het interne milieu te bereiken. Het totale oppervlak van de gehele holle vezel, het uitwisselingsgebied, bepaalt de doorlaatcapaciteit van kleine moleculen, en de grootte van de membraanporiegrootte bepaalt de doorlaatcapaciteit van middelgrote en grote moleculen.
4. Dialysaat
Het dialysaat wordt verkregen door het dialyseconcentraat dat elektrolyten en basen bevat en omgekeerd osmosewater in verhouding te verdunnen, en vormt uiteindelijk een oplossing die dicht bij de elektrolytconcentratie in het bloed ligt om normale elektrolytniveaus te behouden, terwijl het lichaam basen krijgt via een hogere baseconcentratie. Corrigeer de acidose bij de patiënt. Veelgebruikte dialysaatbasen zijn voornamelijk bicarbonaat, maar bevatten ook een kleine hoeveelheid azijnzuur.