Hemodialyse

Hemodialyse is een van de niervervangingsbehandelingen voor patiënten met acuut en chronisch nierfalen. Het loopt bloed van het lichaam naar de buitenkant van het lichaam af en gaat door een dialysator bestaande uit talloze holle vezels. Het bloed en de elektrolytoplossing (dialysevloeistof) met vergelijkbare concentraties van het lichaam zijn in en uit de holle vezels door diffusie, ultrafiltratie en adsorptie. Het wisselt stoffen uit met het principe van convectie, verwijdert metabolisch afval in het lichaam, handhaaft elektrolyt- en zuur-base-balans; Tegelijkertijd verwijdert overtollig water in het lichaam en wordt het hele proces van het terugkeren van gezuiverd bloed hemodialyse genoemd.

beginsel

1. Opgeloste transport
(1) Dispersie: het is het belangrijkste mechanisme van opgeloste verwijdering in HD. De opgeloste stof wordt getransporteerd van de hoge concentratiezijde naar de laag met lage concentratie, afhankelijk van de concentratiegradiënt. Dit fenomeen wordt dispersie genoemd. De dispersieve transportergie van opgeloste stof komt van de onregelmatige beweging van opgeloste moleculen of deeltjes zelf (Brownse beweging).
(2) Convectie: de beweging van opgeloste stoffen door het semipermeabele membraan samen met het oplosmiddel wordt convectie genoemd. Ongeslacht door het opgeloste molecuulgewicht en zijn concentratiegradiëntverschil, is het vermogen over het membraan het hydrostatische drukverschil op beide zijden van het membraan, dat de zogenaamde opgeloste tractie is.
(3) Adsorptie: het is door de interactie van positieve en negatieve ladingen of van der Waals-krachten en hydrofiele groepen op het oppervlak van het dialysemembraan om selectief bepaalde eiwitten, gifstoffen en medicijnen te adsorberen (zoals β2-microglobuline, complement, inflammatoire mediatoren, endotoxine, encr.). Het oppervlak van alle dialysemembranen is negatief geladen en de hoeveelheid negatieve lading op het membraanoppervlak bepaalt de hoeveelheid geadsorbeerde eiwitten met heterogene ladingen. In het proces van hemodialyse worden bepaalde abnormaal verhoogde eiwitten, gifstoffen en geneesmiddelen in het bloed selectief geadsorbeerd op het oppervlak van het dialysemembraan geadsorbeerd, zodat deze pathogene stoffen worden verwijderd, om het doel van de behandeling te bereiken.
2. Wateroverdracht
(1) Definitie van ultrafiltratiegebied: de beweging van vloeistof door een semi-permeabel membraan onder werking van een hydrostatische drukgradiënt of een osmotische drukgradiënt wordt ultrafiltratie genoemd. Tijdens dialyse verwijst ultrafiltratie naar de beweging van water van de bloedzijde naar de dialysaatzijde; Omgekeerd, als het water van de dialysaatzijde naar de bloedzijde beweegt, wordt het omgekeerde ultrafiltratie genoemd.
(2) factoren die van invloed zijn op ultrafiltratie: ① beoogde waterdrukgradiënt; ②osmotische drukgradiënt; ③transmembraan druk; ④ultrafiltratiecoëfficiënt.

Aanwijzingen

1. Acute nierletsel.
2. Acuut hartfalen veroorzaakt door volume -overbelasting of hypertensie die moeilijk te beheersen is met medicijnen.
3. Ernstige metabole acidose en hyperkaliëmie die moeilijk te corrigeren is.
4. Hypercalciëmie, hypocalciëmie en hyperfosfatemie.
5. Chronische nierfalen met bloedarmoede die moeilijk te corrigeren is.
6. Uremische neuropathie en encefalopathie.
7. Uremia pleurisy of pericarditis.
8. Chronische nierfalen gecombineerd met ernstige ondervoeding.
9. Onverklaarbare orgaandisfunctie of achteruitgang in algemene toestand.
10. Drugs- of gifvergiftiging.

Contra -indicaties

1. Intracraniële bloeding of verhoogde intracraniële druk.
2. Ernstige schok die moeilijk te corrigeren is met medicijnen.
3. Ernstige cardiomyopathie vergezeld van vuurvast hartfalen.
4. Begeleid door psychische stoornissen kan niet samenwerken met de behandeling met hemodialyse.

Hemodialysis -apparatuur

De apparatuur van hemodialyse omvat hemodialyse -machine, waterbehandeling en dialyse, die samen het hemodialysesysteem vormen.
1. Hemodialyse -machine
is een van de meest gebruikte therapeutische apparatuur bij de behandeling met bloedzuivering. Het is een relatief complexe mechatronica -apparatuur, samengesteld uit dialysaatvoorzieningsbewakingsapparaat en extracorporale circulatiemonitoringapparaat.
2. Waterzuiveringssysteem
Aangezien het bloed van de patiënt in een dialysesessie contact moet opnemen met een grote hoeveelheid dialysaat (120L) via het dialysemembraan, en stedelijk kraanwater bevat verschillende sporenelementen, met name zware metalen, evenals sommige desinfectanten, endotoxines en bacteriën, contact met bloed zal veroorzaken dat deze de substantie het lichaam binnenkomt. Daarom moet het leidingwater worden gefilterd, ijzer verwijderd, verzacht, geactiveerde koolstof en omgekeerde osmose in sequentie verwerkt. Alleen omgekeerde osmose -water kan worden gebruikt als het verdunningswater voor het geconcentreerde dialysaat, en het apparaat voor een reeks behandelingen van het leidingwater is het waterbehandelingssysteem.
3. Dialyzer
wordt ook wel "kunstmatige nier" genoemd. Het is samengesteld uit holle vezels gemaakt van chemische materialen en elke holle vezel wordt verdeeld met talloze kleine gaten. Tijdens dialyse stroomt het bloed door de holle vezel en stroomt de dialysaat achteruit door de holle vezel. De opgeloste stof en het water van sommige kleine moleculen in de hemodialysevloeistof worden door de kleine gaten op de holle vezel uitgewisseld. Het eindresultaat van de uitwisseling is het bloed in het bloed. Uremie -toxines, sommige elektrolyten en overtollig water worden in de dialysaat verwijderd, en wat bicarbonaat en elektrolyten in het dialysaat komen het bloed binnen. Om het doel te bereiken van het verwijderen van toxines, water, het handhaven van zuur-base balans en interne omgevingsstabiliteit. Het totale oppervlak van de gehele holle vezel, het uitwisselingsgebied, bepaalt de doorgangscapaciteit van kleine moleculen en de grootte van de membraanporiegrootte bepaalt de doorgangscapaciteit van middelgrote en grote moleculen.
4. Dialysaat
Het dialysaat wordt verkregen door het dialyseconcentraat te verdunnen dat elektrolyten en basen bevat en osmose -water in verhouding omkeert, en vormt uiteindelijk een oplossing dicht bij de bloedelektrolytconcentratie om de normale elektrolytniveaus te behouden, terwijl bases aan het lichaam worden geboden door een hogere basisconcentratie, om de acidose bij de patiënt te corrigeren. Veelgebruikte dialysaatbases zijn voornamelijk bicarbonaat, maar bevatten ook een kleine hoeveelheid azijnzuur.