De toepassing van veneuze verblijfsnaalden is een betere methode voor klinische infusie. Aan de ene kant kan het de pijn verlichten die wordt veroorzaakt door het herhaaldelijk prikken van hoofdhuidnaalden bij zuigelingen en jonge kinderen, die kunnen worden gebruikt voor langdurige infusie. Aan de andere kant vermindert het ook de werkdruk van klinisch verpleegkundigen.
De intraveneuze verblijfsnaald is eenvoudig te bedienen en is geschikt voor punctie in elk deel, verlicht de pijn van herhaalde punctie van de patiënt, vermindert de werklast van het verplegend personeel en is populair in de kliniek. De bewaartijd is echter controversieel. De administratieve afdeling voor gezondheidszorg, het ziekenhuis en de lokale naaldfabrikanten pleiten er allemaal voor dat de retentietijd niet langer mag zijn dan 3-5 dagen.
Inwonend tijdsperspectief
De veneuze verblijfsnaald heeft een korte verblijftijd en de oudsten hebben 27 dagen. Zhao Xingting raadde aan om 96 uur vast te houden via dierproeven. Qi Hong is van mening dat het heel goed mogelijk is om de sonde zeven dagen te bewaren, zolang de sonde relatief steriel wordt gehouden en de omliggende huid schoon is, zolang er geen verstopping of lekkage optreedt. Li Xiaoyan en andere 50 patiënten met trocar-inwoning werden geobserveerd, met een gemiddelde van 8-9 dagen, waarvan tot 27 dagen geen infectie optrad. Het GARLAND-onderzoek is van mening dat perifere teflonkatheters tot 144 uur veilig kunnen worden vastgehouden met de juiste monitoring. Huang Liyun et al. geloven dat ze 5-7 dagen in de bloedvaten kunnen blijven. Xiaoxiang Gui en andere mensen denken dat dit de beste tijd is om ongeveer 15 dagen te blijven. Als het een volwassene is en de verblijfplaats goed is, blijft de plaatselijke verblijfplaats goed en kan geen enkele ontstekingsreactie de verblijftijd verlengen.
Posttijd: 28 juni 2021
